Zawezwanie do próby ugodowej a nadużycie prawa

Zasadą jest, iż każde zawezwanie do próby ugodowej przerywa bieg terminu przedawnienia. Regulacja przewidziana w Kodeksie cywilnym dotycząca nadużycia prawa nie daje podstaw do uznania, że bieg przedawnienia przerywa się tylko na skutek pierwszego zawezwania do próby ugodowej.

Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku IV CSK 77/18 z 17 maja 2019 r.

W 2004 r. strona powodowa (Spółka Centrum), zawarła z pozwaną M. T. umowę o świadczenie usług (umowa pomiędzy przedsiębiorcami). Przedmiotem umowy było asystowanie przy zabiegach operacyjnych i opieka nad pacjentami. Pozwana była równocześnie dyrektorem naczelnym, a następnie prezesem zarządu powodowej spółki i zasadniczo sama wydawała polecenie co do zapłaty swoich faktur za usługi pielęgniarskie, pomimo że faktycznie nigdy ich nie świadczyła. W 2008 r. powódka wypowiedziała pozwanej umowę o świadczenie usług ze skutkiem na dzień 31 stycznia 2009 r. W wyniku pogorszenia się sytuacji finansowej powódki i przeprowadzonej kontroli finansowej, stwierdzono nieprawidłowości w rozliczeniu usług świadczonych przez pozwaną M.T.

W zakresie zwrotu pieniędzy uiszczonych za usługi, które nie były świadczone (nienależne świadczenie), powódka podjęła trzykrotnie próbę ugodowego rozwiązania sporu, składając zawezwania do próby ugodowej (pierwsze 28 maja 2009 r., drugie 20 lipca 2011 r. i trzecie – na mniejszą kwotę – 8 maja 2012 r.). W międzyczasie dpółka uzyskała wyrok sądu co do części roszczenia i stąd trzecie zawezwanie do próby ugodowej opiewało na mniejszą kwotę.

30 października 2012 r. Spółka Centrum wniosła o zasądzenie od M. T. kwoty 75.050 zł wraz z...